Ég er þess fullviss, að ekki hefi ég tekið þátt í jafnmörgum samkundum áður á jafnstuttum tíma og á laugardegi og sunnudegi um hvítasunnuhelgina. Talan sem ég tel hér fram er 5, frá hádegi á laugardegi eitthvað framyfir miðnættið á sunnudagskvöldi.
Það verð ég að viðurkenna að þó ég sé alræmt samkvæmisljón, þá var þetta í efri kanti þess sem ég tel rétt að leggja á sig.
Ég mun ekki telja fram allt það sem þarna fór fram, enda vita þeir sem þetta lesa væntanlega flest um það.
Ég fylltist einhverri ólýsanlegri orku í gær, eftir að ég hafði heyrt af því um helgina að ranabjöllu $#"/=)%$#"!) - ið væri aftur lagst á viðjuna með veginum. Ég nýtti þennan kraft til að útvega mér viðeigandi efni hjá hG og úða síðan viðjuna í bak og fyrir þar til kúturinn var tómur. Mér til ánægju sá ég í dag að bévítans kvikindin voru horfin.
Keflavíkurferð í dag tók sinn toll og get ég ekkert gert annað núna en skrifað, enda kallar það ekki á neina sérstaka orku nema í þeim tilvikum sem ég ætla að segja eitthvað af viti.
Næstu dagar stefna í að vera þrungnir endurfundum og ævintýrum.
(engin vísa - of erfitt í ljósi andlegrar ofþornunar)