Aumingja karlarnir (4) LOK

Sem fyrr vísa ég á fyrri færslur í þessum greinaflokki, ef kalla má þessi skrif mín svo virðulegu nafni. Hlekkir á þær má finna hér neðst.
"Hvað er til ráða?" var spurningin sem ég setti fram í lok síðasta pistils.
Það getur vel verið að það sé og seint að snúa við.  Það eru gerðar rannsóknir um allan heim á þessu fyrirbæri, en það gerist síðan fátt í framhaldinu. Karlarnir sem nú eru á virksta starfsaldri eða að ljúka námi (ekki í kennslufræði) eru hreint ekki á leið inn í skólana til að verða að fyrirmyndum fyrir kynbræður sína, enda eru þeir sjálfir, að einhverju leyti haldnir ranghugmundum um það, hvað það er að vera karl. Á meðan heldur konum áfam að fjölga hlutfallslega í kennarastéttinni þar til ekki verður rými fyrir meiri fjölgun.
Já, hvað er til ráða? Fátt einfalt, væntanlega og engin "quick fix".

 Þetta birtist í Kjarnanum 13. júní.

Ég vil frekar sjá þessa fyrirsögn fyrst:

Þessa vildi ég sjá samhliða:

Þann 5. júlí birtist svo þetta í Kjarnanum.

Það mega gjarnan einnig sjást svona fyrirsagnir:

Ég hef aldrei séð fyrirsagnir eða umfjöllun um þær hindranir sem mæta körlum sem langar að starfa í skólakerfnu eða í umönnunarstörfum yfirleitt, í einhverri líkingu við það sem birtist nánast daglega um allar þær hindranir sem mæta konum í íslensku samfélagi. Hvarvetna lenda þær á glerþökum eða glerveggjum.  Í hverju felast glerþökin sem karlar þurfa að takast á við? Fá þeir send þau skilaboð frá samfélaginu, að þeir eigi ekki heima í skólasamfélaginu. Það sé eign kvenna?  Eða eru þeir kannski að burðast með slíkar ranghugmyndir um hlutverk sitt á þessari jörð, að þeir telji sig of góða til að sinna svo lítilmótlegum störfum?
Ég hallast að því að þarna komi báðar þessar meginástæður til í einhverri blöndu.

Varðandi völdin og peningana, sem sagt er að konur fái ekki að njóta, vil ég segja þetta:
Er það til í dæminu að konur vilji einfaldlega síður eltast við peninga og völd en karlarnir sem aldir eru upp með ranghugmyndir um að það séu peningar og völd sem skapi lífshamingjuna?
Er það ekki rétt skilið hjá mér, að hver sem er, óháð kyni, geti stofnað fyrirtæki og farið út í viðskipti eða rekstur? Sé það rétt hjá mér og einhverjar konur eru mjög áfram um að koma sér áfram á þeim vettvangi, þá stofna þær bara fyrirtæki, án glerþaks og skipa það eða þau kyn þar í stjórn sem þeim þóknast. Verði þeim bara að góðu.

Það er mikilvægara að auka jafnrétti og jafna stöðu í skólakerfinu en í atvinnulífinu. Á því er enginn vafi í mínum huga.

Ég sagði í upphafi þessa greinaflokks míns, að það þyrfti að byrja á grunninum. Þar gerist þetta allt saman. Byrjum þar á að ala upp og mennta börn sem sjá hvert annað í eðlilegri lýsingu.  Kennum þeim að þó svo þau líti ekki eins út, hugsi með mismunandi hætti, hafi áhuga á mismunandi  hlutum eða hafi ólíkar skoðanir, þá séu þau jöfn í samfélaginu.
Þetta tekst okkur með því að koma málum svo fyrir að bæði kynin komi jafnt að uppeldi og menntun barnanna sem erfa munu jörð.  Okkur tekst það aldrei með einhverjum ismum sem ímynda sér að þeir séu að berjast hinni réttlátu baráttu gegn misrétti og kúgun.  Þetta er langhlaup.

Það er slæmt þegar samfélagið er orðið svo hrætt við isma að hvert um annað hamast fólk til að gera því til geðs, engum til góðs, sennilega.

KÞBAVSVS

KÞBASAÞEBL

KÆASMF

KÞBALTSTÍSK

Mig grunar að ég sé ekki einn um þær skoðanir sem ég hef haldið hér fram og get ekki annað en hvatt fólk til að koma þeim í umræðuna í samfélaginu.

Njóttu svo dagsins lesandi góður.
Ég ætla að gera það í þeirri von að þetta sé í síðasta skipti sem ég tjá mig um þessi mál þó svo ég hafi svo sem margt fleira um þau að segja.


Tenglar 
Aumingja konurnar
Ævintýri á gönguför
Til Hildar
Finslit
Aumingja karlarnir (1)

Aumingja karlarnir (2)

Aumingja karlarnir (3)