Milljónavirði eða einskisnýtt

Ég ætlaði reyndar að fjalla um snjómokstur á þessum sunnudegi, eftir ofurmoksturinn í Laugarási í gærkvöld, þegar mokstursbíllinn fór hér í það minnsta þrisvar í gegn. Það hefði mátt ímynda sér að einhver áríðandi samkoma væri í grenndinni.
Ég komst hinsvegar að því, að slík skrif ofan á önnur af svipuðum toga í gegnum lyklaborðið mitt, væru of fánýtt verk.

Ég fór þess í stað  að athuga með listaverkaeign mína, þar sem styttast fer í að þar þurfi að taka ákvarðanir.
Fyrir 20-30 árum var bankað upp á í Kvistholti. Fyrir utan stóðu útlendingar, sem reyndust var ungir Frakkar. Þeir munu hafa verið að ferðast um landið til að selja verk eftir sjálfa sig.  Ég var í einhverju þannig skapi á þessum tíma, og verðalagið á verkunum með þeim hætti, að þetta endaði með því að ég skellti mér á olíumálverk. Reyndar er það svo, að ég skil ekki enn í mér, en það er nú oft þannig.

Verkið eftir Bartox/Bartok/Barton

Það getur vel verið, að ég hafi hugsað sem svo, að einhverntíma í framtíðinni yrði þetta verk mitt sa fjársjóður sem myndi geta tryggt mér og mínum áhyggjulaust ævikvöld, en mig grunar að svo hafi ekki verið. Það er líklegra að sölutæknin Frakkanna hafi virkað betur á mig en sölutækni margra annarra sem banka á dyr hjá mér.

Síðan hefur þetta magnaða olíumálverk prýtt þá hluta hússins sem ég, alla jafna hef út af fyrir mig. Það getur vel verið að götumynd frá fjarlægri borg passi ekki inn í hið bráðíslenska umhverfi sem einkennir innviði Kvistholts. Ekki hefur fD hvatt neitt sérstaklega til þess að verkið færi upp á stofuvegg.

Nú er að koma að því, að ég þarf að ákveða hvort ég farga þessu mikla verki sem hefur blasað við mér áratugum saman og örugglega einhverntíma veitt mér innblártur sem eftir hefur verið tekið. Hver veit.
Ég er búinn að draga fram áritun listamanssins og hún virðist mér segja hann vera Bartox, Bartok eða Barton. Við gúglun þessara möguleika hefur mér ekki tekist að komast nær neinum þekktum listamanni en Bela Bartok, sem er auðvitað heimsfrægt tónskáld.

Nærmynd af neðsta hluta verksins. Það verður ekki sagt
annað er að fagrir eru litirnir.

Það kann að vera að eitthvert ykkar, lesendur góðir geti leitt mig í átt að réttir ákvöðrun um örlög þessa ágæta olímálverks. Kannski er þetta svona dæmigert verk fyrir það sem maður getur keypt á götuhorni á Tenerife - ekki hef ég vit á því. Það er alltaf fyrir hendi sá möguleiki að þarna sé um að ræða næsta Picasso, Rembrandt eða Kjarval.

Ég er allaveg búinn að ákveða, að takist mér ekki að öðlast sannfæringu um að verkið hafi málað stórkostlegur,  heimsfræður listamaður, þá muni það enda í  einhverjum spilliefnagámi. Þannig er það.