06 september, 2008

Ber að líta á þetta sem viðvörun?


Heimsendaspádóma hefur orðið vart undafarna mánuði, í tengslum við  öreindahraðal  einn mikinn í Sviss. Því er m.a. haldið fram, að jörðin muni sogast ofan í svarthol sem á að myndast þegar öreindum verður skotið af stað í síðari hluta október n.k.


Mér datt þetta í hug þegar það sem hér má sjá birtist á pallinum góða í haustblíðunni nú áðan


Haldið er til heimsendis
þar hamingja er vís.




"Þetta líkar mér ekki....

...þegar maður er loksins búinn að læra á eitthvað kerfi þá...fer allt í vitleysu með einhverju  sem setur allt á annan endann."
Eitthvað á þennan veg orðaði fD viðbrögð sín þegar hún var búin að bregðast með jákvæðum hætti við tilboði um að hala niður IE7. Hún komst að því þegar allt var um garð gengið, með tilheyrandi rístarti, að allt, sem kallast feivorits eða sjortköts var horfið.  
Það vildi svo til, að á svipuðum tíma og þetta gerðist var ég búinn að hala niður Google Chrome vafranum í beta útgáfu. Dásama hann enn í bak og fyrir, þó svo ekki sé nú komin mikil reynsla á altt það sem hann hefur að bjóða.

Svona umræða er merki um aðeins eitt: 
Það er harla fátt að gerst þessa dagana umfram venjubundið brauðstrit. 
Það má kannski segja að um sé að ræða lognið á undan storminum, því framundan er að heiðra höfuðborg fyrrverandi herraþjóðar vorrar með heimsókn okkar Kvisthyltinga. Þar mun ég sitja ráðstefnu ESHA (ef einhver nennir að vita hvaða fyrirbæri það er, þá gúglar hann það bara), en fD mun á sama tíma taka hús á frændgarðinum, sem er orðinn umtalsverður að umfangi á þeim slóðum.

Þá stendur yfir undirbúningur að því að ráðast í framkvæmdir við síðasta ósnerta herbergi Hússins. Eins og nærri má geta þá á ég í vandræðum með að halda aftur af framkvæmdagleðinni. Ég er þó búinn að afreka það, að festa kaup á svakalegri græju (ég, eins og öllum ætti að vera ljóst, kaupi hreint ekkert annað en að besta), niðurfalli. Lítillega hafa flísar verið athugaðar, en ekki hefur nást frekari niðurstaða í það mál. 

Eins og má ímynda sér þá er margt framundan hér, ekki síður en í öðrum löndum. Nú er að hugsa málin í botna og velta vel og rækilega fyrir sér hvernig best verður staðið að öllum þáttum komandi verka, svo þau megi standa um aldur og ævi sem minnisvarðar um vel unnið verk. 


Niðurfall er náðargjöf,
sem nú er komin heim.

31 ágúst, 2008

Að opna með tánum

Það er ég viss um að allir átta sig á því að þegar eitthvað er gert, þá kallar það á eitthvað meira. Það er þannig í Kvistholti.
Mikil aðgerð átti sér hér stað þegar borðplötur í eldhúsi voru slípaðar og olíubornar. Því ferli hefur öllu verið lýst hér.
Það var svo einn daginn fyrir einhverjum vikum, þegar jafnvel stóð til að halda í bæjarferð, að ég kom heim og sá þá að allar höldur á skápum og skúffur í eldhúsinu voru horfnar; höfðu að sögn fD gegnt hlutverki sínu og meira til. Þetta taldi hún vera líklegustu leiðina til að tryggja að nýjar höldur yrðu keyptar í fyrrgreindri bæjarferð. Til þess að tvítryggja kaup á nýjum höldum hafði hún komið þeim gömlu tryggilega fyrir í ruslagámi sem var síðan tæmdur samdægurs.
Það varð hinsvegar ekkert af bæjarferðinni eins og til stóð.
Af þessum sökum hefur staðan verið sú, vikum saman, að til þess að komast í skúffu eða skáp í eldhúsinu hefur reynst nauðsynlegt að reka tær hægri fótar undir skáphurðar, opna þannig skápinn til að geta náð undir skúffuna fyrir ofan og þannig opnað hana. Það er síðan þannig með einn skápinn, að hjólagrindur eru tengdar við hana að innanverðu og þarf því að draga út heilmikið hlass til að opna skápinn. Það sem meira er þá er í skúffunni fyrir ofan margt það sem þarf að nota nokkrum sinnum á dag. Það var fyrst í gærmorgun sem ég fann að tærnar voru að öðlast nægilegt afl til að draga út þessa hurð, en þá skall bæjarferð á og keyptur var haugur af höldum sem síðan voru umsvifalaust settar á.
Nýþjálfaðir távöðvar stefna nú í þjálfunarleysi þar til eitthvað svipað gerist aftur.

Traustir eru távöðvar,
trauðla finnast aðrir eins.

29 ágúst, 2008

Undan dúnsænginni stutta stund

Ég minnist þess, að fyrir ævalöngu var hænsnakofi bak við gamla bæinn í Hveratúni. Ég ímynda mér að þarna hafi verið um 20 hænur að jafnaði, sem sáu heimilinu fyrir eggjum. Þessar hænur lifðu í vellystingum praktuglega, enda tel ég mig hafa fengið það hlutverk að vera helsti hænsnahirðirinn. Á borðum fiðurfénaðarins voru matarleifar auk hefðbundins hænsnafóðurs í þá daga og þær fengu að spígspora allt um kring, oftar en ekki inni í gróðurhúsum. Auðvitað kom að því í lífi hænsnanna að þær urðu að yfirgefa þetta líf, langoftast vegna elli, löngu hættar að verpa. Hamingjusamar hænur, sem sagt. Þegar hæna dó (ég segi dó, en ekki drapst, þar sem þessar hænur voru nánast einstaklingar í huga hirðisins) þá var fengin ný í staðinn og hennar beið mikil þolraun þegar hún birtist í þessu samfélagi fiðurfénaðarins. Það var mér ljóst frá unga aldri að til er fyrirbærið 'goggunarröð'. Ég er nánast viss um að einhverjar nýhænurnar voru drepnar í valdabröltinu sem átti sér stað í hænsnakofanum.

Nú kann einhver að velta fyrir sér hvaða hænsnatal þetta er. Það verður nú upplýst.

Ég starfa einnig nú sem n.k. hirðir, þessu sinni við virðulega menntastofnun og þangað streymir ungt fólk á hverju hausti, bæði ungt fólk sem á sér sögu innan stofnunarinnar og telur hana vera sitt svæði og einnig annað ungt fólk sem kemur nýtt inn og sem á sér enga sögu sem þátttakandi í hinu mótandi lífi sem skapast við þær aðstæður sem þarna eru. Síðarnefnda unga fólkið er nokkurskonar nýhænur fyrstu dagana og kallast þá busar. Busar teljast ekki merkilegir pappírar, en þegar þeir hafa gengið í gegnum ýmsar þolraunir eru þeir skírðir í Laugarvatni, með latneskum yfirlestri. Eftir þann atburð teljast þeir nýnemar og er fagnað sem slíkum með rós úr hendi stallara nemendafélagsins (yfirhænunnar).

Þessi atburður átti sér stað í dag og var ég þar viðstaddur með minn EOS400D (en ekki Egils 450D).

Nokkrar myndir frá atinu er að finna hér, eða allar hinar má sjá á vefsíðu ML eftir helgina, svona fyrir þá fyrrverandi nostalgíska ML-inga sem lesa þessa síðu.

Hér gefur að líta Brynjar Stein Pálsson, sem nú birtist væntanlega síðasta sinni í hlutverki ógnvalds.

Hér eru þær stöllur, Herdís Anna Magnúsdóttir frá Hveratúni og Guðrún Linda Sveinsdóttir, systurdóttir frú Kristínar í Kirkjuholti. Þær hafa, í annan tíma, verið snyrtilegri.


Undir dúnsæng umboðsmaður skríður
sendir bréf og svo hann bíður
þess er verða vill.

(mjög kryptískt þessu sinni)

24 ágúst, 2008

Mest Bolvíkingar, eða þannig


Nú er það afstaðið og jafnvægi að nást. Færri lýsingarorð núna en síðast, enda ekkert sjálfgefið að þau sé það sem allt stendur og fellur með.


Bolvíkingarnir Gulla og Sigurður voru í heimsókn hjá gamla unglingnum nú um helgina og vildu þau kalla þetta 'snemmbúna afmælisheimsókn', en unglingurinn verður níræður þann 29. september, n.k.

Við Kvisthyltingar komum nokkuð að málinu, ekki síst fD, en kynni okkar við Gullu ná aftur til ársins 1974 þegar við unnum saman í Lýðháskólanum í Skálholti.

Lokið er lýðháskóladraumi
og langt er síðan þá.

23 ágúst, 2008

Af lýsingarorðum

Ég lét það eftir mér að horfa á undanúrslitaleik í handknattleik á ólympíuleikunum í Beijing sem fram fór um miðjan dag í gær. Þar áttust við Spánverjar og Íslendingar. Leikur þessi reyndist vera hin ágætasta skemmtun og nú stefnir í framhald í fyrramálið, þegar Frakkar og Íslendingar leika um gullverðlaun á leikunum.

Ég heyrði mig, í gær, gagnstætt því sem ég á að venjast af minni hendi, hrópa og nánast öskra á meðan á umræddum leik stóð.

Umfjöllunarefnið þessu sinni snýr að því hver fátækleg lýsingarorðanotkun okkar virðist vera þegar við stöndum frammi fyrir atburðum af þessu tagi. Ég hef hugsað mér að benda á nokkur ný sem gætu sómt sér.

Algengustu lýsingarorðin sem ég hef heyrt og séð í framhaldi ofannefnds leiks eru af þrennum toga:

I. GÓÐ OG GILD ÍSLENSK

þetta var frábært/þetta var frábær leikur/hann er frábær.

Lýsingarorðið frábær er gott og gilt íslenskt orð og notað um eitthvað það sem ber af. Vandinn er hinsvegar sá, að ef þetta ágæta orð er notað 1000 sinnum á einum klukkutíma þá tapar það merkingu og lýsir þar af leiðandi ekki lengur einhverju sem ber af, heldur verður bara eins og hver annar ropi. Hér ætla ég því að tiltaka nokkra aðra möguleika sem vel er vert að skoða, þó ekki væri nema til þess að auka fjölbreytni í málnotkun:

þetta var hreint ágætt/þetta var hreint ágætur leikur/hann er hreint ágætur þetta var harla gott/þetta var harla góður leikur/hann er harla góður
þetta var sérlega gott/þetta var sérlega góður leikur/hann er sérlega góður
þetta var yfirmáta gott /þetta var yfirmáta góður leikur/hann er yfirmáta góður


II. BLÓTSYRÐI EÐA ÓVIÐURKVÆMILEG(ÍSLENSK OG ERLEND)

Það hefur nú ekki verið talið mönnum til lasta, að taka sterkt til orða og af þeim sökum hafa blótsyrði unnið sér sess sem jákvæð lýsingarorð. Hér koma tvö dæmi, annað íslenskt, en hitt ættað frá bestu vinum okkara fyrir vestan haf.

þetta var helvíti gott/þetta var helvíti góður leikur/hann er helvíti góður
þetta var fokking flott/þetta var fokking flottur leikur/hann er fokking flottur

Hér mætti hugsa sér aðra möguleika af sama toga:

þetta var djöfuls ári gott/þetta var djöfuls ári góður leikur/hann er djöfuls ári góður
þetta var samlífs gott/þetta var samlífs góður leikur/hann er samlífs góður
þetta var andskotanum betra /þetta var andskotanum betri leikur/hann er
andskotanum betri

III. SJÚKDÓMA- EÐA LÍKAMSTENGD

Hér hefur eitt orð umfram önnur náð að festa sig í sessi

þetta var geðveikt gott/þetta var geðveikt góður leikur/hann er geðveikt góður

Í staðinn mætti velja úr mikilli flóru sjúkdóma sem hrjá mannkynið, eða þá einhverja ágalla sem valda því að fólk víkur með einhverjum hætti frá því sem venjulegast er. Hér eru örfá dæmi:

þetta var manískt gott/þetta var manískt góður leikur/hann er manískt góður
þetta var oflætis gott/þetta var oflætis góður leikur/hann er oflætis góður
þetta var búlimískt gott/þetta var búlimískt góður leikur/hann er búlimískt góður
þetta var blint gott/þetta var blint góður leikur/hann er blint góður
þetta var MS gott/þetta var MS góður leikur/hann er MS góður
þetta var krabba gott/þetta var krabba góður leikur/hann er krabba góður

...svona væri hægt að halda lengi áfram, en ég tel rétt að gefa lesendum færi á að reyna sig sjálfir á tilbreytingu af þessu tagi í lýsingaraorðavali.

Það verður kannski svo að hin fleyga setning forsetafrúarinnar verði til þess að vekja upp nýja tegund lýsingarorða sem fælist þá í að breyta óreglulegri stigbreytingu.


Ísland er stórasta land í heimi
Ísland er góðasta land í heimi
Þetta var langasta skot sem ég hef séð.
Þarna sá ég lítilasta handboltamanninn

o.s.frv.


ÁFRAM ÍSLAND!


Sá góðasti er gjarnan sá stórasti.

19 ágúst, 2008

Bloggskapur í bundnu máli

Ekki ætla ég mér að reyna að freista þess að þykjast hafa sett saman það sem hér fer á eftir. Það er frú Helga Ágústsdóttir sem ber ábyrgð á því. Eins og þeir sem eitthvað hafa lesið þennan kima veraldarvefsins hafa sjálfsagt tekið eftir, þá heiðrar fH hann með sérstökum bloggskap sínum í bundnu máli í hvert eitt sinn. Það sem hér birtist er bloggskapur hennar í tilefni síðustu færslu minnar. Þó svo með góðum vilja megi halda því fram að það sem hún tínir til gæti hugsanlega verið það sem tínt var saman og sett í kassa, þá var svo auðvitað ekki, því ekki veit hún annað um þann verknað en það sem hér hefur birst. Engu að síður tel ég kveðskapinn þess eðlis að það geti verið gaman fyrir aðra að lesa.

Komdu og skoðað’ í kisturnar þeirra
af kössum og dýnum er aldeilis nóg
einnig við fundum svo ótal margt fleira
afgamlan smekk, já og koppinn og skó
hringlun’ hans Egils og hrosshaus úr vír

og hrylling úr plasti ( sem var eitt sinn kýr )
og íþróttabuxur með blettóttum röndum
og bláleitan kjól, sem var fallegur nýr.

Svo voru myndir og sægur af plötum
og svolítill bolti sem Þorvaldur á
og klútar með snýtum úr krakkanna nösum
og karfa með sokkum og pumpa ein (grá)
regnhlíf og bakpoki rifin og tætt
og rústir af Legó og bangsarúm – (sætt)

frímerk’ og pennar og prjónar með garni
poppkorn sem líklegast varla er ætt.


Margs konar firning’ í flöskum og glösum

fjarstýring (horfin) og sólglerin blá
ágætar myndir og úlpu með vösum
allsendis heilleg’ –en en púkó að sjá
glósur frá Brynjari og Guðnýj’ í hrauk
gamaldags lukt , já og peningabauk
nótur og ilmvatn og nærföt .. af hverri?
Nærbuxur síðar - og hálfétinn lauk.

Bloggskapur samkenndarinnar


Bloggskapinn í bundnu máli
berja máttu augum hér.

Hin tápmiklu 12 og þjófagengið (síðari hluti)

  Framhald af þessu Þar sem hin tápmiklu 12 stóðu fyrir utan flóttaherbergið, var óhjákvæmilegt að hugurinn beindist að verkefninu framundan...