13 febrúar, 2009

Útför kórs

Ýmislegt er rætt á æskuheimilinu og lætur gamli unglingurinn þar ekki sitt eftir liggja fremur en fyrri daginn. Það sem hér kemur til skoðunar er fyrirhuguð Berlínarferð hópsins sem myndaði Skálholtskórinn, sem eins og fólk veit væntanlega, er starfar ekki lengur, af þekktum ástæðum.

Væntanlega mun ég fjalla frekar um þau mál öll síðar, þegar ég tel vera koma hæfilega fjarlægð á málið.

Niðurstaðan af ofangreindum samræðum var:
"Svo útför Skálholtskórsins er þá framundan." 
Yfirlýsingunni fylgdi gamalkunnugt glott.

Vegna tímaskorts 
verður þess ekki freistað nú, 
frekar en síðast, 
að klambra saman einhverju hnoði.

3 ummæli:

  1. Unglingi nú yrkja vildi
    eðla kvæði
    þökk mér væri
    það hann þæði
    þótt hans sé ei líklegt æði?

    En heillakveðjur til Skúla langafa og hjartans hamingjuóskir með elsku, litlu "langafastúlkuna fögru."

    Þetta skrifar söngvinkona Drafnar og Páls.
    Helga Ágústsdóttir

    P. S.
    Vinsamlegast prentist út til langafa "hennar sjálfrar".
    H.Ág.

    SvaraEyða
  2. Guð fylgi barninu og foreldrum þess.
    *******
    Skrítið, en verandi Hirðkveðill í héraði, þá er ég samt á hraðri ferð norður - í huganum - að hugsa um skírn.

    Ég fékk að halda Hrannari (keltneskum í útliti, kímnum, áberandi laglegum og sterkbyggðum) syni Darra míns undir skírn.
    Hilmar Örn sat við orgelið; Hulda Björk (sópran) söng, eins og ég söng alltaf sjálf, bæðí við skírn Darra og Diljár, "Ó, faðir gjör mig lítið ljós" - og meinti hvert einasta orð. Geri enn.

    Stóra systir, dóttir Darra míns, Guðrún Helga nú 8 ára, ballettdansari, leikari og söngvari,öll í móðurættina mína,var hins vegar (lítil og fríð álfamær og er enn) á sínum stóra degi í traustum, afar stórum höndum síns laglega móðurafa.

    Guð blessi ykkur öllum daginn.
    Hirðkveðillinn.

    Og svo bíður heillaóskakort á vefnum.
    H.Ág.

    SvaraEyða
  3. Lagboði: Atburð sé ég anda mínum nær (um Hallgrím Pétursson)

    Útför kórs mun unaðs verða tíð
    úför kórs skal sælurík og blíð
    vekja með oss
    vilja og trú á ný
    vilja til að "hvíni' enn tálknum í"

    Engin blóm við útförina þarf
    enga krossa, því í "staðar-arf"
    hlutum líf
    sem eilíft varir víst
    og við svo þakklát efa munum síst.

    (Bloggskapur um útför kórsins!!)
    Hirðkveðillinn
    -
    æjá meðan ég man: hugleiðingin um skírn hefði átt betur heima send á
    annað netfagn. EN kvahhh! Það má bara þurrka hana út úr þessum dálkum!

    SvaraEyða

Sæludagar í sandkassanum (12 - LOK)

Framhald af þessu Þannig er það víst alltaf, að það sem byrjar á annað borð, því lýkur á endanum. Þannig var það einnig með þessa ferð til D...