Á þessum bæ eru menn búnir að vera í ótímabundnu leyfi frá reglulegum kórsöng um allnokkra hríð. Ástæðum þess hafa verið gerð nokkur skil á þessum síðum og ekki verður fjölyrt um þær - breytir líklega litlu.
Það hefur hinsvegar æxlast svo, að af og til hafa gefist tilefni hjá fyrrverandi kórfélögum að koma saman í eitt og eitt "gigg", sér til upplyftingar og viðhalds.
Þannig var það í gærkvöld, þegar kórstjórinn okkar, fyrrverandi fagnaði fimmtugsafmæli sínu ásamt samstarfsfólki í gegnum árin, með tveggja tíma tónleikum í Kristskirkju í Landakoti.
Þarna komu fram, auk kóranna sem afmælismaðurinn stjórnar og hefur stjórnað, fjöldi af úrvals tónlistarfólki.
Á eftir var síðan skellt á veisluborð í biskupshúsinu.
Ansans ári skemmtileg stund bara.
Enn er sungið þó enginn sé kórinn
því alltaf er tilefni.
(hirðkveðill botnar) :)
Heimildir:
Staðreyndir daglegs lífs og hugarfylgsni höfundar.
Enn er sungið þó enginn sé kórinn
SvaraEyðaalltaf er tilefni:
magnaður er mikill hórinn
margt þar eg til-nefni:
haldið er framhjá kirkju og kalli
kristilegt telst ei það,
vær' ekki sæmst að syngja líka
á sannkristilegum "stað"?
Eða hvað, eða hvað... eða hvað?
Hirðkveðill yrkir um fjöllyndi hins blygðunarlausa Skálholtskórs, sem látinn flakkar nú á milli kirkjudeilda, kinnroðalaust.
ja, svei! :-)