Aðstæður: Maður á sextugsaldri ekur körfunni sinni að færibandinu og tínir varning á bandið: skyr, harðfisk, bjúgu, bláa mjólk, smjör, haframjöl, og svo framvegis, vona eins og fólk á þessum aldri kaupir inn. Við kassann stendur dökkhærður piltur, á að giska 15-16 ára. Hann tekur við vörunni jafnóðum og hún kemur með færibandinu í átt til hans, og skannar verðið inn í tölvuna, setur síðan vöruna áfram þar sem hún telst vera tilbúin til að fara í innkaupapokann.
Þegar hann hefur skannað vöruna fyrir manninn á sextugsaldrinum á þetta samtal sér stað:
"5643"
"Eruð þið ekki með ritföng hérna?"
Þögn.
"Ha?"
"Ritföng?"
"Ritföng?"
"Já."
"Hvað er það?"
"Hvað er það? Veistu það ekki?"
"Nei."
"Það eru t.d stílabækur, blýantar og pennar!"
"Núúú. Nei, við eru ekki með svoleiðis."
"Jæja, hvað var þetta mikið, segirðu?"
"5643"
Maðurinn á sextugsaldrinum gengur frá sínum málum, meðan Kvisthyltingar við næsta kassa hristast í taugaveikluðu hláturskasti.
 | ||
 | Íslensk tunga | |
| ||
| Hvað er nú tungan? - Ætli enginn orðin tóm séu lífsins forði. - Hún er list, sem logar af hreysti, lifandi sál í greyptu stáli, andans form í mjúkum myndum, minnissaga farinna daga, flaumar lífs, í farveg komnir fleygrar aldar, er striki halda. Tungan geymir í tímans straumi trú og vonir landsins sona, dauðastunur og dýpstu raunir, darraðarljóð frá elztu þjóðum. Heiftareim og ástarbríma, örlagahljóm og refsidóma, land og stund í lifandi myndum ljóði vígðum - geymir í sjóði. |
Engin ummæli:
Skrifa ummæli